Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Post enim Chrysippum eum non sane est disputatum. Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum. In quo etsi est magnus, tamen nova pleraque et perpauca de moribus. Quae sequuntur igitur? Sedulo, inquam, faciam.

Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior.

Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest. Et quidem Arcesilas tuus, etsi fuit in disserendo pertinacior, tamen noster fuit; Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus. Esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune. Immo vero, inquit, ad beatissime vivendum parum est, ad beate vero satis. Quid, de quo nulla dissensio est?

Sed finge non solum callidum eum, qui aliquid improbe
faciat, verum etiam praepotentem, ut M.

Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum.

Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. Duo Reges: constructio interrete. Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; Nos quidem Virtutes sic natae sumus, ut tibi serviremus, aliud negotii nihil habemus. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Ampulla enim sit necne sit, quis non iure optimo irrideatur, si laboret?

Peccata paria.
Sit enim idem caecus, debilis.
Bork
Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio.
  1. Hic, qui utrumque probat, ambobus debuit uti, sicut facit re, neque tamen dividit verbis.
  2. Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam;
  3. Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere.
Illi autem, quibus summum bonum sine virtute est, non dabunt fortasse vitam beatam habere, in quo iure possit gloriari, etsi illi quidem etiam voluptates faciunt interdum gloriosas.